คนเยอะเรื่องแยะ

ฉันเป็นคนชอบความสงบ
ไม่ชอบอะไรที่วุ่นวาย แม้ว่าจะไม่ชอบความซ้ำซากจำเจ

ชอบอะไรที่มีรสชาติก็เถอะ

แต่...พอเอาเข้าจริง ณ ช่วงเวลาหนึ่ง

เวลาแห่งความสงบและความเป็นส่วนตัว

ฉันก็มักกลับไปสู่จุดนั้นเสมอ

ระยะเวลาที่ผ่านมาในช่วงเวลาสั้นๆ

ฉันได้ไปอยู่ในวังวนแห่งความวุ่นวายนั้น

ตอนแรก ฉันกลับตกเป็นเหยื่อของวังวนนั้นเสียเอง

เจ็บใจ เสียใจ น้อยใจ จิตใจได้แผลเล็กน้อย

แต่ตอนนี้ฉันออกจากวงโคจร

มานั่งดูวังวนนั้นอยู่รอบนอกอย่างเงียบๆ

จึงสัมผัสได้ว่า อืม...มันช่างวุ่นวายชะมัด
สงสารคนที่ต้องควบคุมสิ่งเหล่านั้นให้เข้าที่เข้าทางจริงๆ

"คนเราต่างสมอง

ต่างพวกพ้อง...ต่างนิสัย

แต่ละคนไม่เหมือนใคร

ต่างหัวใจไม่เหมือนกัน"

"เหนื่อยกับผู้คน

ผจญกับความคิด

จนวิตกจริต...

โอ้!!ชีวิตของกู"

แต่งโดย : ณ จิตรภาการ