อยากไปทะเล

อยากไปเที่ยวทะเลจังเล้ยยย...

ไม่รู้จะเขียนอะไรดีอ่ะ

ช่วงนี้แรงบันดาลใจไม่ค่อยจะบรรเจิด

เจออากาศหนาวๆเย็นๆ

ทำเอานึกถึงลมทะเลสะงั้น

นึกถึงน้ำทะเลสีฟ้าใสๆหาดทรายขาวๆ

อยากไปทะเลใต้ไกลๆ เช่น พีพี พะงัน สมุย อันดามัน

เป็นไปได้อยากจะไปคนเดียว

ไม่สนใจโลก...ไม่สนใจใคร (ติสท์แตกอีกแระ)

แต่ทำไงได้บ่จี๊ อิอิ

นี่ถ้ามีตังค์หนีไปนานแล้วนะนี่

กรี๊ดดด...ยิ่งเห็นรูปยิ่งอยากไป

ความฝันบ๊องส์ๆของฉัน

คนเราทุกคนย่อมมีความฝันด้วยกันทั้งนั้น

ฉันเองก็มีเช่นกัน

ในครั้งหนึ่งด้วยความที่อยากบรรลุความฝัน

ฉันได้แต่งกลอนบทยาวๆ(สำหรับฉัน)บทหนึ่งออกมา

ฮ่าๆๆๆ เป็นกลอนที่ดูไร้สาระออกแนวบ๊องส์ๆ

แต่ฉันก็ชอบมัน

แม้ว่าวันนี้ความฝันนี้ของฉันมันอาจจะไร้ความหวังไปแล้ว

แต่พอกลับมาอ่านก็รู้สึกตลกตัวเอง

บางเสี้ยวเวลาไม่รู้นึกบ้าอะไรแต่งกลอนแบบนี้มาได้

มาดูกันว่าความฝันของฉันคืออะไรดีกว่า

คุณน้าไมเคิล แจ๊คสัน

สำหรับฉันคุณคือผู้ยิ่งใหญ่

ศิลปินเป็นที่รักใครต่อใคร

ขนาดตายไปคนยังคิดถึงคุณ

ฉันเองก็ชอบร้องเพลง

อยากเป็นนักร้องคนเก่งขอเพียงมีดวงช่วยหนุน

น้าไมเคิลจ๋าโปรดการุณย์

ช่วยค้ำจุนฝันฉันให้เป็นจริง

ฉันจะตั้งใจอย่างคุณน้า

เป็นศิลปินทรงคุณค่าไม่เย่อหยิ่ง

จะเป็นคนของประชาชนอย่างแท้จริง

ไม่แน่นิ่งหมั่นขยันพัฒนาตน

แม้ไม่เป็นตำนานเท่าคุณน้า

ก็หวังว่าคงจะมีบ้างสักหน

น้าจ๋าน้าช่วยดลใจใครสักคน

ให้ฉันมีโอกาสฝึกฝนในการร้องเพลง

ขอเพียงเสี้ยวเล็กน้อยของคุณน้า

ไม่หวังว่าเป็นตำนานสุดแจ่มเจ๋ง

ขอเพียงสักนิดกับความฝันของตัวเอง

ขอแค่มีดวงที่เฮงเป็นใบเบิกทางต่อไป

แต่งโดย : ณ จิตรภาการ

MY TWO DOGS

วันนี้มาแนะนำตัวสองหมาน้อยของฉันดีกว่า

ฉะหวัดดีจั๊บ...ฮะเก๋าจั๊บ ป๋มหล่อม๊ะจั๊บ ป๋มเป็นหมาปอมฯนะจั๊บ

ป๋มอายุ 3 ขวบกว่าๆ เอ๊ะ !! หรือ 4 ขวบหว่า?? (เจ้าของลืม..อิอิ)

ซาหวัดดีค่ะ...หนูชื่อโมจินะคะ เป็นน้องหมาปอมฯเหมือนกัลล์

หนูอายุ 5 ขวบจะ 6 ขวบ แย้วค่ะ เอ?? หรือ 6 ขวบแย้ว (เจ้าของมึนอีกแว้ว)

พวกหนู 2 หมา...ขอฝากเนื้อฝากตัวกับทุกๆท่านด้วยนะจั๊บ/นะคะ จุ๊บุจุ๊บุ

ท้ายสุด เล่นเกมกันม้าาา??...ทายสินี่ใครเอ่ยฮะเก๋าหรือโมจิ

ทายถูกไม่มีรางวัลให้หรอกนะ ฮ่าๆๆๆ

แต่ใบ้นิดนึงลองดูลายเสื้อสิเห็นแพลมๆออกมาเห็นม๊ะๆๆ

ไปทำบุญไหว้พระ

วันนี้เป็นวันดีๆของฉันค่ะ

เพราะฉันไปทำบุญมากับท่านแม่

เอาฤกษ์เอาชัยช่วงปีใหม่

จริงๆถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะไปให้ครบทั้ง 9 วัด

แต่วันนี้ไปได้ 2 แห่งค่ะ

จริงๆกะไป 3 คือวัดพระแก้วมรกตปิดท้าย

แต่แม่ลูกพ่ายแพ้ให้กับตลาดพาหุรัด ฮ่าๆๆ

เลยลงกลางทางสะก่อน

1 สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ กับอีก 1 วัด

วันนี้ไปไหว้พระพรหมเอราวัณกับไปวัดไตรมิตรค่ะ

พูดถึงพระพรหมเอราวัณ

จริงๆฉันต้องไปไหว้ทุกปีค่ะเป็นทำเนียมของฉันไปแล้ว

ปีนี้ก็ปาไปปีที่ 30

เพราะท่านแม่มาขอฉันกับพระพรหมที่นี่ค่ะ

ฉันก็ถือว่าเป็นลูกของพระพรหมค่ะ

(ความเชื่อส่วนบุคคลโปรดใช้วิจารณญาณ)

ไหว้ทุกปีเพื่อความสบายใจ

ส่วนวัดไตรมิตรท่านแม่บ่นอยากมาไหว้ตั้งนานแล้ว

อยากมาเห็นหลวงพ่อทองคำองค์ใหญ่ที่สุดในโลก

อายุเก่าแก่กว่า 700 ปี ตั้งแต่สมัยสุโขทัย

หลวงพ่องามอร่ามมากค่ะสมกับเป็นทองคำทั้งองค์จริงๆ

ถ่ายรูปมาด้วยมาดูรูปกันดีกว่า

มีแต่รูปจากวัดไตรมิตรนะคะ

รูป 1-3 มณฑปที่ประดิษฐานหลวงพ่อมี 4 ชั้น ซึ่งมีพิพิธภัณฑ์อยู่บนนั้นด้วย

รูปที่ 4-6 หลวงพ่อทองคำประดิษฐานอยู่ชั้น 4

วัดไตรมิตรอยู่ตรงแถวๆหัวลำโพง

พอถึงหัวลำโพงเลี้ยวซ้ายรู้สึกถนนเส้นนั้นจะไปเยาวราชได้นะ

ถ้านั่งรถประจำทางก็สาย 73 จากหน้าโรงพยาบาลตำรวจถึงหน้าวัดเลยค่ะ

"ไม่มีอะไรมาฝากเอาบุญมาฝากแทนแล้วกันนะคะ"

เมื่อพ่อสอนลูกผู้หญิง

วันนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรค่ะ

พอดีไปเจอมาเห็นว่าดีก็เลยเอามาให้อ่านกัน

อยากรู้มั้ยว่ามีอะไรในมือพ่อ?

เมื่อคืนนี้หลังจากกราบพระกับคุณพ่อคุณแม่แล้ว

คุณพ่อเรียกลูกเข้าไปพบ

แล้วบอกลูกว่าพ่อมีอะไรให้ดู สำคัญมากนะ

แล้วคุณพ่อก็หยิบอะไรสักอย่างออกจากกระเป๋าเสื้อ เอามือกำไว้

ถามว่าอยากรู้มั้ยว่ามีอะไรในมือพ่อ ลูกพยักหน้า

ลูกอยากทราบนี่คะ ว่าเป็นอะไร

ถ้าอยากรู้ต้องเอามือเขกพื้น 3 ที

ลูกทำตาม คุณพ่อว่า ไม่พอ ต้อง 5 ที

และเปลี่ยนเป็น 10 ที จนถึง 15 ที

ก็ลูกอยากทราบนี่คะ ว่าเป็นอะไร

เมื่อคุณพ่อแบมือออก มันคือเหรียญ 5 บาท ธรรมดานี่เอง

ลูกรู้แล้ว ไม่อยากดูอีกเบื่อ

คุณพ่อหัวเราะ แล้วกำมือกับเหรียญ 5 บาทเดิม

ถามว่า อยากดูมั้ย เขกพื้น 10 ที

ลูกรู้แล้วไม่อยากดูค่ะ

คุณพ่อว่า เอ้า เขกพื้น 1 ทีก็ได้

ลูกก็บอกว่า ลูกรู้แล้ว ไม่อยากดูอีกเบื่อค่ะ

คุณพ่อว่าให้ดูฟรี ๆ ก็ได้ ลูกก็ดูไปอย่างนั้นเอง

คุณพ่อเลยบอกว่า

“นี่ละลูก อะไรที่เป็นความลับคนมักยอมทำทุกอย่าง

ที่จะได้สมปรารถนา อยากดู อยากรู้อยากเห็น

แต่เมื่อสมปรารถนาแล้ว ดูบ่อยๆแล้วก็มักจะเบื่อ

ให้ดูฟรี ๆ ยังไม่อยากดูเลย

แล้วสิ่งที่พึงหวงสำหรับสตรี เป็นสิ่งมีค่า

ถ้าให้ใครรู้ก่อนเวลาอันควรก็จะไม่มีค่าอะไร

ไม่ต่างกับเหรียญ 5 บาทที่พ่อให้ลูกดูฟรีหรอก”



ชีวิตและการขับรถ

ชีวิตก็เหมือนกับการขับรถ

ถ้า ณ จุดหนึ่งเรารู้สึกเป็นทุกข์ไม่ว่ากับอะไรก็ตาม

แล้วเราพยายามดันทุรังต่อไป

ก็เหมือนกับการตะบี้ตะบันขับรถไปข้างหน้า

พุ่งชนกับทุกสิ่งทุกอย่าง...โดยที่ไม่คิดจะแตะเบรก

ไม่สนกระทั่งว่ารถจะพังหรือตัวเองจะเจ็บตัวแสนสาหัสหรือไม่

แต่ถ้าเราตั้งสติหยุดพิจารณาใจตัวเองสักนิด

ก็เหมือนกับการชะลอรถหรืออาจจะหยุดรถสักประเดี๋ยว

เพื่อดูสภาพของถนนหรือสิ่งแวดล้อมข้างทาง

ว่ามีสิ่งกีดขวางหรืออุปสรรคอะไรบ้าง

เป็นการวางแผนหลบเลี่ยงหรือลดการปะทะกับสิ่งเหล่านั้นให้น้อยที่สุด

เมื่อเราพร้อมก็ค่อยๆขับรถมุ่งไปข้างหน้าต่อไป

แน่ล่ะ...คราวนี้เราอาจจะไม่ต้องเจ็บตัวเลย

หรือถึงจะเจ็บแต่ก็เจ็บน้อยหน่อย

ไม่ใช่การถอยหลังหนีและไม่ใช่การใช้ชีวิตอย่างประมาท

"ตอนนี้...ฉันก็กำลังชะลอรถของฉันอยู่"

ME MYSELF

โลกใบนี้ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ฉันยังไม่รู้

และบางอย่างอาจจะรู้แล้วแต่ยังไม่ลึกซึ้ง

ขอขอบคุณโลกใบนี้หรืออะไรก็ตามที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้

ณ เวลาหนึ่งชะตาฟ้ากำหนดหรือพระเจ้าบันดาล

มักจะทรงสื่อกลางบางอย่างทำให้ฉันได้เรียนรู้โดยที่ฉันไม่รู้ตัว

มาย้อนดู ทบทวนตัวเอง อืม...น่าจะใช่นะ

ไม่รู้ใครมองยังไงแต่ฉันมองแบบนั้น

สื่อกลางสื่อนี้แรงมากได้ใจจริงๆฮ่าๆๆๆ

แต่ก็เป็นสื่อที่ถูกใจ...อิอิ

เพราะถ้าไม่มีสื่อแบบนี้ฉันก็คงยังงุนๆงงๆกับชีวิตต่อไป

ชีวิตเป็นอะไรที่สนุกถ้ามองว่ามันสนุก

คิดซะว่าเราคือสมาชิกบ้าน AF เรียลลิตี้ที่แสนจะยิ่งกว่าเรียลลิตี้

แถมไม่มีการโหวตออกด้วย

เราสามารถอยู่ได้จนกว่าจะจบเกม

นั่นหมายถึง กว่าจะหมดลมหายใจหรือตายกันไปข้างหนึ่งนั่นแหละ

ฉันเป็นคนเข้าใจยากนะ

บทจะไม่สนอะไรก็ไม่สนเลย

บทจะบ้าก็บ้ามากเลย...จะว่าเพี๊ยนติสท์แตกก็น่าจะใช่

ฉันก็ว่าชีวิตฉันถ้าจะอยู่คนเดียวตลอดชีวิตก็ไม่แปลก

ตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเอง แล้วใครจะมาเข้าใจเนี่ยะ?

ใครคบกับฉันคงต้องทำใจนิดนึง ฮ่าๆๆ

วู้ !! ไม่รู้จะบอกยังไงก็เป็นของฉันแบบนี้อ่ะ

ฉันอาจจะเปลี่ยนตัวเองได้นะ

ถ้าวันหนึ่งฉันต้องเป็นภรรยาของใคร หรือเป็นแม่ของลูกตัวเอง

แต่วันนี้...ยังไม่คิดจะเปลี่ยนอ่ะนะ

สิ้นเสียง..สิ้นแล..สิ้นสุด
สิ้นสนุก..สิ้นรส..สิ้นแสง
สิ้นทรัพย์..สิ้นเวลา..สิ้นแรง
สิ้นใจ..สิ้นแสวง..สิ้นมารยา


แต่งโดย : ณ จิตรภาการ

วันธรรมดาของฉัน

วันนี้เป็นวันอาทิตย์

ไม่มีอะไรพิเศษ...เล่นเนต ฟังเพลง

ทำการ์ดอวยพรปีใหม่ย้อนหลังให้ใครสักคน

งุ๊งงิ๊ง.......แฮ่ !!

สุขๆทุกข์ๆ

ฉันชอบมีความสุขนะ

แต่...บางทีก็กลัวมันเพราะเวลาสุขมากๆทีไร

หลังจากนั้นไม่นานก็จะมีเรื่องปวดสมองอีก

สังเกตวันไหนหัวเราะหนักๆ

หลังจากหัวเราะจะตามต่อด้วยน้ำตาทันที

มันช่างน่าแปลกเสียจริง

จะสุขทั้งทีขอให้นานกว่านี้หน่อยไม่ได้เหรอไงกัน!!

ความทุกข์มาเร็วไปช้า

ความสุขมาช้าไปเร็ว

In My Bed Room

เตียงนอน พัดลม ตู้เสื้อผ้า

โทรทัศน์ นาฬิกา กระปุกหมู

หมอนหนุน หมอนข้าง ผ้าปู

ผ้าห่ม ประตู เพดาน

แต่งโดย : ณ จิตรภาการ

วันไร้สาระ

เขียนอะไรดีวันนี้นึกไม่ออก

ช่วงนี้เหมือนมีอะไรงอกอยู่บนหัว

ความบรรเจิดตีบตันสมองมัว

ตาถั่วๆงุนงงกับตัวเอง

เลยมาขอแต่งกลอนแบบเอามันส์

ตามใจฉันไม่เน้นความแจ่มเจ๋ง

เถิดเทิงเบิกบานเป็นกันเอง

วัยรุ่นจะได้หายเซ็งซักกะที

(กลอนอะไรว้าาาา....ฮ่าๆๆ)

แต่งโดย : ณ จิตรภาการ



HAPPY NEW YEAR 2011

ฤดูหนาวเป็นฤดูที่ฉันชอบที่สุด

เพราะ อากาศไม่ร้อนแถมเป็นฤดูที่มีเทศกาลรื่นเริงมากมาย

เมื่อมีเทศกาลก็ย่อมมีวันหยุดซึ่งฉันชอบมาก อิอิ

และวันปีใหม่ก็คืออีกหนึ่งเทศกาลประจำฤดูหนาว

ซึ่งก็ตรงกับวันนี้พอดี...

ดังนั้นฉันจึงอยากอวยพรให้ทุกท่านที่เข้ามาอ่าน

ถือว่าเป็นคำพูดแรก คำพูดดีๆ ที่หลุดจากปากฉันในปีนี้นะคะ

ฉันขออวยพรให้ทุกท่าน

ประสบพบเจอแต่สิ่งดีๆ คิดสิ่งใดอยากได้อะไรก็สมความปรารถนา

เจอแต่คนดีๆรอบกาย ทั้งมิตรและคนรัก ทำอะไรก็ราบรื่น

อาชีพการงานก้าวหน้า ค้าขายก็ร่ำรวย

ครอบครัวอยู่เย็นเป็นสุข หน้าตาสดใส ผิวพรรณงดงาม

สุขภาพแข็งแรง ตลอดปีและตลอดไป

(ครบหรือยังหนอ?เรื่องดีๆ)

สวัสดีปีกระต่าย ปีพุทธศักราช ๒๕๕๔ ค่ะ

"ในวาระดิถีขึ้นปีใหม่

ขออำนวยพรชัยแก่ทุกท่าน

พบแต่ความเบิกบานใจในทุกวัน

มีเงินถุงเงินถังฉ่ำอุรา

ใครโดดเดี่ยวก็ขอให่ได้พบ

ได้ประสบความรักที่ปรารถนา

คิดอยากได้สิ่งใดก็ได้มา

สุขภาพกายาสราญรมย์"

แต่งโดย :  ณ จิตรภาการ