ชื่อเรื่องวันนี้ มาจากหนังสือเล่มหนึ่ง
ที่ฉันได้รับแจกเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา
เป็นหนังสือที่แจกให้กับทุกคนที่ไปลงนามถวายพระพร
"พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช"
ที่โรงพยาบาลศิริราช
แจกมาพร้อมกับปฏิทินพกที่มีพระบรมฉายาลักษณ์
ของ สมเด็จย่า ในหลวง สมเด็จพระพี่นางเธอฯ และ สมเด็จพระเทพฯ
เป็นหนังสือที่ดีมาก มีข้อคิด มีสิ่งที่คอยเตือนสติ คอยสอนใจ
ให้เรารู้จักใช้ชีวิต อย่างมีคุณค่า ยึดมั่นในจริยธรรม ศีลธรรม ความดีงาม
ไม่ใช่แค่ใช้ชีวิตให้เอาตัวรอดไปวันๆเท่านั้น
ชื่อหนังสือ "คนเหนือคน" ก็มีความหมายที่ดี
เกิดเป็นคนก็นับว่าดีแล้ว
แต่...การเกิดเป็นคนที่จะประสบความสำเร็จในชีวิต
แต่...การเกิดเป็นคนที่จะประสบความสำเร็จในชีวิต
ทั้งกายและใจนั้น มันมีองค์ประกอบมากมาย
ไม่ว่า ความดี ความฉลาด ความมีปัญญา ความเมตตา ความอดทน ฯลฯ
ในหนังสือเล่มนี้เป็นแนวทางที่ดี
ให้กับทุกคนที่บางครั้งยังไม่เข้าใจในวิถีการดำเนินชีวิต
หรือยังมองไม่เห็นค่าของตัวเอง หรือคนที่อาจจะยังหลงทางในชีวิตอยู่
ให้กลับมาเข้าใจตัวเองและใช้ชีวิตได้ถูกต้องมากขึ้น
"ให้กลายเป็นคนธรรมดาที่ไม่ธรรมดา"
ฉันคิดว่าเป็นหนังสือที่อ่านเข้าใจง่าย
เป็นหนังสือเล่มเล็กๆกระทัดรัด ไม่เล็กมากไปและไม่ใหญ่เทอะทะ
มีหลายสิบหน้าให้นั่งอ่านได้เพลินๆในช่วงเวลาว่างๆ
หรือช่วงเวลาที่อาจกำลังรอคอยอะไรสักอย่าง
เนื้อหาวันนี้ฉันขอยกตัวอย่างข้อคิดที่น่าสนใจ
ในหนังสือเล่มนี้มาสักหนึ่งตอนจากหลายๆตอนนะคะ
"จงเป็นคนมองโลกในแง่ดี และอยู่กับความเป็นจริงในปัจจุบันให้มากที่สุด
มองหาความสุขที่แวดล้อมตัวอยู่ทุกๆวันให้พบ เพราะความสุขนั้นมีอยู่แล้ว
ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองเห็นหรือไม่เท่านั้น
พลังแห่งความคิดคนเรานั้น สามารถผลักดันให้คนๆนั้นเป็นไปตามที่คิดไว้ได้
พลังความคิดนี้ถ้าใช้ในทางที่ถูกจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ใช้มหาศาล
แต่ถ้าใช้ผิดทาง ผลที่ได้รับนั้นไม่คุ้มค่าเลย
พลังความคิดจะเป็นเสมือนเข็มทิศชี้ทางให้เราไปสู่สิ่งนั้น
พลังความคิดจะคอยผลักดันให้เราไปสู่แนวทางที่คิดไว้
ชีวิตของคนเรามักโน้มเอียงไปสู่สิ่งที่เราคิดถึงเสมอๆ
ดังนั้นความรู้ดีที่สุด คือ การยอมรับว่ามีเรื่องอีกมากมายที่เรายังไม่รู้
ด้วยการยอมรับเช่นนี้จึงเป็นเหตุให้เกิดการใฝ่รู้
และอยากแสวงหาความรู้เพิ่มขึ้นต่อไปอีก
ด้วยความไม่เข้าใจในสภาพธรรมที่ล้อมรอบตัวเรา
เราจึงมักจะยอมจำนนอยู่เสมอ การยอมรับ กับ ยอมจำนน
ต่างกันตรงผลที่ติดตามมา การยอมรับด้วยความเข้าใจในเหตุผล
ย่อมทำให้จิตใจเบาสบาย แต่การยอมจำนนนั้น เป็นการฝืนใจรับ
มีผลติดตามมาเป็นความทุกข์ของจิตใจ ทำให้ใจรู้สึกอึดอัด
ไม่พอใจ ไม่แจ่มใส และเกิดโรคทางกายได้ง่ายด้วย
เป็นอาการแทรกซ้อนที่เกิดจากการเก็บกด อารมณ์ทุกข์ร้อนหม่นหมองไว้นานๆนั่นเอง
ทุกๆชีวิตย่อมมีความทุกข์เสมอ ไม่มากก็น้อย
ทุกชีวิตมีความทุกข์เพราะทุกชีวิตมีปัญหา
ปัญหาไม่ได้เกิดจากการทำงานมาก หรือทำงานน้อย
คนอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรเลย อาจมีปัญหาชีวิตมากกว่าคนที่ทำงานมากๆก็ได้
แต่...ปัญหาก็มีประโยชน์ เพราะ ทำให้เกิดปัญญาและเกิดความสำเร็จได้
จึงไม่ควรกลัวปัญหา และหนีปัญหา"
ที่มา : หนังสือคนเหนือคน หน้าที่ 19-20
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น