นามปากกาของฉัน คือ
"ณ จิตรภาการ"
คนที่เข้ามาอ่านคงสงสัยว่าทำไมถึงชื่อนี้
มีที่มาอย่างไร
ณ มาจากอักษรตัวแรกของชื่อจริงเก่าของฉัน
จิตร เป็นพยางค์แรกของนามสกุลของฉัน
ภา เป็นพยางค์สุดท้ายของชื่อจริงปัจจุบันของฉัน
การ เป็นพยางค์สุดท้ายของชื่อเก่าของฉัน
เมื่อมารวมกันก็เป็น ณ จิตรภาการ
อ่านว่า นอ-จิด-ตระ-พา-กาน
ฉันไม่รู้หรอกว่ามีความหมายว่าอะไร
สำหรับฉัน ฉันชอบนามปากกานี้ของตัวเอง
และหวังว่าสักวันนามปากกานี้
จะมีจารึกชื่ออยู่ในประวัติศาสตร์หรือพงศาวดารบ้างนะคะ
ในฐานะนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่
(ฝันไกลไปหรือเปล่าเนี่ยะฉัน)
สำหรับกลอนในวันนี้
เป็นกลอนที่ไม่สอดคล้องกับบทความข้างบนนะคะ
วันนี้อยากนำเสนอกลอนตามใจตัวเองค่ะ
"มองท้องฟ้า...แน่นิ่ง...ถิ่นสงบ
จะค้นพบบางสิ่งไม่คาดฝัน
อ๊ะ!...นั่น มันมาเป็นพันๆ
ฝูงค้างคาวออกจากถ้ำไงจ๊ะเธอ"
"เพราะเธอ...ทำให้ฉันมีพลัง
เพราะเธอ...ทำให้ฉันมีความหวัง
เพราะเธอ...ทำให้ฉันมีความมุ่งมั่น
เพราะเธอ...ทำให้ฉันต้องก้าวไป"
แต่งโดย : ณ จิตรภาการ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น