10/1/54

ME MYSELF

โลกใบนี้ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ฉันยังไม่รู้
และบางอย่างอาจจะรู้แล้วแต่ยังไม่ลึกซึ้ง
ขอขอบคุณโลกใบนี้หรืออะไรก็ตามที่ทำให้ฉันได้เรียนรู้

ณ เวลาหนึ่งชะตาฟ้ากำหนดหรือพระเจ้าบันดาล
มักจะทรงสื่อกลางบางอย่างทำให้ฉันได้เรียนรู้โดยที่ฉันไม่รู้ตัว
มาย้อนดู ทบทวนตัวเอง อืม...น่าจะใช่นะ
ไม่รู้ใครมองยังไงแต่ฉันมองแบบนั้น
สื่อกลางสื่อนี้แรงมากได้ใจจริงๆฮ่าๆๆๆ
แต่ก็เป็นสื่อที่ถูกใจ...อิอิ
เพราะถ้าไม่มีสื่อแบบนี้ฉันก็คงยังงุนๆงงๆกับชีวิตต่อไป

ชีวิตเป็นอะไรที่สนุกถ้ามองว่ามันสนุก
คิดซะว่าเราคือสมาชิกบ้าน AF เรียลลิตี้ที่แสนจะยิ่งกว่าเรียลลิตี้
แถมไม่มีการโหวตออกด้วย
เราสามารถอยู่ได้จนกว่าจะจบเกม
นั่นหมายถึง กว่าจะหมดลมหายใจหรือตายกันไปข้างหนึ่งนั่นแหละ

ฉันเป็นคนเข้าใจยากนะ
บทจะไม่สนอะไรก็ไม่สนเลย
บทจะบ้าก็บ้ามากเลย...จะว่าเพี๊ยนติสท์แตกก็น่าจะใช่
ฉันก็ว่าชีวิตฉันถ้าจะอยู่คนเดียวตลอดชีวิตก็ไม่แปลก
ตัวเองยังไม่เข้าใจตัวเอง แล้วใครจะมาเข้าใจเนี่ยะ?

ใครคบกับฉันคงต้องทำใจนิดนึง ฮ่าๆๆ
วู้ !! ไม่รู้จะบอกยังไงก็เป็นของฉันแบบนี้อ่ะ
ฉันอาจจะเปลี่ยนตัวเองได้นะ
ถ้าวันหนึ่งฉันต้องเป็นภรรยาของใคร หรือเป็นแม่ของลูกตัวเอง
แต่วันนี้...ยังไม่คิดจะเปลี่ยนอ่ะนะ


สิ้นเสียง..สิ้นแล..สิ้นสุด
สิ้นสนุก..สิ้นรส..สิ้นแสง
สิ้นทรัพย์..สิ้นเวลา..สิ้นแรง
สิ้นใจ..สิ้นแสวง..สิ้นมารยา


แต่งโดย : ณ จิตรภาการ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น